ابوالعباس معین الدین احمد ابن ابی الخیر

ملیت :  ایرانی   -  قرن : 8 منبع : اثرآفرینان (جلد اول-ششم)

(758 -670 ق)، نویسنده و مورخ. پدرش شیخ‏الاسلام شهاب‏الدین از دانشمندان و مؤلفان قرن هفتم و هشتم هجرى و برادرش محمود زركوب از علماى زمان خویش بود وى علوم ادبى و شرعى را نزد استاد دانش، محمدصفى كرمانى، ابراهیم زنجانى، عبدالرحمن على بزغش، نورالدین محمد خراسانى و امین محمد فراگرفت و از عبدالرحمن على بزغش اجازه‏ى اجتهاد گرفت سپس سر تعظیم بر آستان شیخ امین‏الدین بلیانى سود. در طریقت پیرو پدران بزرگوارش شد و از شیخ صدرالدین و شیخ قطب‏الدین نامقى جامى اخذ روش در سیر و سلوك كرد و خرقه از شیخ فخرالدین و دائى خویش حاج ركن‏الدین منصور بن مظفر پوشید. وى حدود 90 سال زیست و سال وفاتش را به اختلاف بین 745 تا 758 ق آورده‏اند. آثار وى: «شیراز نامه»، كه به سبك بغداد نامه نوشته است؛ «كامل التواریخ» یا «عمدة التواریخ» در متن «شیراز نامه» بدان اشاره شده اما نایاب است.